Ebruli.....

Bu ebruli ipimde çok bereketliydi. Hala fırsat buldukça ufak tefek bir şeyler yapıyorum. Gerçi el işleri yavaşladı ama bittikçe paylaşırım.

Böyle bir sepet ördüm. Her şeyi grup şeklinde düzenleyerek koyduğum için bu sepetede kalemle kullandığım rujlarımı koydum.

Dolap...........

Banyomda böylebir dolabım vardı. Rengini pek beğenmiyordum.... Biz bunu alırken aldığımız yerde hep bu ve bunun aynı rengi, biraz daha küçüğü ve yine camlısı vardı. Zaten şu dolaplara cam koyma olayına hiç anlam veremiyorum.

Hani bu dolaptan taaaaaa şurada http://atolye-kedi.blogspot.com/2012/08/takcklar.htmlgizlice bahsetmiştim

Çooook uzun sürdü çünküokullar açıldıktan sonra bir türlü eve zamanında gelemedim hep toplantılar, görüşmeler..... Eve geldiğimde hem geç oluyordu hemde çok yorgun olduğum için koştura koştura ev işlerini halledip dinlenmeye yada uyuklamaya geçiyorum. Bu yüzden de bir kaç günde bitecek bu iş çok uzadı.

Boyamaya karar verdim ve bu boyayı aldım.

Yoğurt kovasında boyayı tinerle açtım.

1 Numarada ilk kat fırçayla yapılmış hali......

2 numarada iz kalmasın diye rulo fırçayla yaptım.

Sabırsız ben boyadım ve son 2 fotoğrafı çoktaaaan çektim. Aslında bu fotoğraflar çekildikten sonraayrıntıları temizledim ve ufak değişiklikler yaptım ama tekrar çekmek zorgeldi.

Camlar için bu peçeteyi seçtim.

Yol Arkadaşım....

Fotoğraf netten...

Taktım yine.... Ramazanda izliyordum şimdi kaldığım yerden devam ediyorum. 20. Bölümdeyim. 

Bu diziyi izlerken memleketimde hissediyorum kendimi... O bahar kokusu bile geliyor burnuma... canım Egem....Bu evide gördükçe emeklilik hayalim geliyor aklıma.... Ben 18 yaşındayken bile emeklilik hayali kurardım. Emekli olacak ve Ayvalıktan eski taş bir ev alıp bahçesinde domat, çarli, salatalık ekip kışın halk eğitimin kurslarına gidip sabahları zeytinyağına ekmek banıp huzurlu mutlu sağlıklı sakin emeklilik yıllarımı geçirecektim :))  Bakalım kısmet Allah ömür ve sağlık veririse artık :)) hala hayalim değişmedi..... Umarım hayal olarak kalmaz.... Ben bu özlemi dindiremem ve bu diziyi daha çooooook izlerim.

Bu da dizinin şarkısı:  Biraz hüzünlü ama olsun

Bazen çıktığı da olur trenin raydan
gidenin yoldan
Bazen küstüğü de olur hayatın sana
En umulmadık anda
Kitaplar yetmez, yetişmez olur
Anlamaz derdini boş sokaklar
Kaderin efendisi, kölesi de sensin
Denir ya: Madalyonun iki yüzü var

Hayat dayatırken acıları

Ayrılıklar bırakmaz insanı
Seni kaderime yazmak istesem de
Yıllar (zaman) sildi o sayfayı

Çuval çuval....

Çuvaldan çok amaçlı cep...

Çuvaldan gül işlemeli yelek... Annem cep telefonuyla çektiği için net çıkmamış  :(

Çuval çanta....

Biraz alışveriş...

Çok direndim ama bu romantik tepsiye daha fazla karşı koyamadım:)

Şunu aldığım gün çok çok mutlu olmuştum. Buna sevinilir mi? Sevindim işte...Çünkü artık elimin ulaşamadığı yerlere ulaşacağım....

Mor battaniye...

Avon, Oriflame gibi dergi kataloglarıyla hunca da satış yapıyormuş. Fotoğraftakileri oradan aldım. Kolonya harika kokuyor.

Renkler net değilama ikisininde rengi ayrı güzel....

Nazar boncuklu sticker bulunca şimdiden çocukların karneleri için aldım.Oje goldenrose 22 numara. Aslında Alix avienin bir numarasını arıyorken rengini çok benzettiğim için aldım.

Pazardan çok hoşuma giderek  almıştım. Maskemi net görün diye böyle taktım.

Son iki fotoğraftakileri de eşimle çok beğenerek pazardan aldık....

Bu rengide çok istemiştim ama çok satılıyor sanırım, çokta gezme inkanım olmadığı için biraz geç buldum.

Oje karıştırmaca....

Elimde böyle dibinde kalmış, yoğunlaşmış, tırnağa sürmekte zorluk yaşadığım ojeler vardı....

Hepsini bir güzel karıştırdım bir damla da siyah oje kattım.

Böyle bir renk oldu.

:))

Hepsi ve daha fazlası kaynak:

http://www.karikaturcunuz.com/?m=0

Telefon kılıfı

Ebruli ipten arta kalanla telefonuma kılıf ördüm.

2 Hafta oldu okullar açılalı paylaşımlarım ister istemez azaldı maalesef :(      Çoğu zaman geç geliyorum ve işi gücü     yetiştirip pek bilgisayarın başına oturamıyorum.Yakında düzene girecek diye umut ediyorum.

Yelek Zamanı.....

Artık zamanı geldi evler soğumaya başladı. Polar üzerine yazma kesilip dikilerek yapıldı. Annnemin marifeti...

Renkli iplerden örüldü. Kayınvalidemin arifeti.....

Yüzük

Düğmeden, boncuktan yüzük....

Kalem kukla

Artık malzemelerle kalem kuklası yaptım.

Kart-lık-la-rım :)

Kayınvalidemin  verdiği böyle kartlıklar vardı...... 

                   
                                              Ve üstlerinde firma isimleri........ Elimdeki artık olan yapışkanlı kağıtlarla kapladım.

Ebruli...

Ördüm, polardan iki kare parçayı dikip astar gibi kullandım. Artık takip edenler biliyorlar bu da el altında olup sık sık yıkanacağı için içine pamuk koymadım. 

Artık o da arkadaşlarının yanında... 

İnternet sorunlu olduğu için salı günü yayınlayamadım umarım artık o sorun bir daha olmayacak. Umarım apartmanın içinde kimse internet kablomuzu çıkartıp bırakmayacak  :\

Biraz karışık....

Bu ebruli yumakla bir şeyler örüyorum :)  salıya  biter işşallah

Markafoniden çantam geldi :)) 

Bazen insanın canı çekebiliyor, kalkıp yapıyor,kocacığıyla afiyetle yiyiyor :)

Bitirdikçe tuhaf bir sevinç yaşıyordum ve nedenini merak ediyordum.  Bayramdan önce bir programda bir uzman vardı ve dedi ki insanların bir şeyleri bitirip tükettikçe mutlu olmasının sebebi aslında kendisininde tükenip, yok olacağını bilerek bu tüketme işini gerçekleştirmesiymiş.... Haksız da sayılmaz bence...

Benim için önemli, manevi değeri olan ufak tefek böyle miniklerim var. Hepsini böyle dizdim. Eşim bir sürü abuk fantazi üretti miniklerimin dizilişleriyle ilgili komik ama paylaşmayayım, şakası benzetmesi bile kötü ... Allah aşkına ne var bunların sıralanışlarında....